prof. dr hab. inż. -
Pracownicy naukowo-dydaktyczni (wyślij wiadomość)
Kazimierz Darowicki (306A)
Konsultacje: Proszę uzupełnić
Studia wyższe ukończyłem w czerwcu 1981 roku, natomiast w marcu 1981 roku zostałem zatrudniony na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. Z Wydziałem Chemicznym jestem związany zawodowo przechodząc kolejne szczeble rozwoju do stanowiska profesora zwyczajnego i kierownika Katedry Elektrochemii, Korozji i Inżynierii Materiałowej włącznie. W działalności naukowej reprezentuję nauki techniczne, a specjalność zawodowa to korozja i ochrona przed korozją.
W ramach prac badawczych rozwijam problematykę nieliniowych pomiarów impedancyjnych i pomiarów impedancyjnych w warunkach niestacjonarnych. W tym obszarze badawczym posiadam wysoką ugruntowaną pozycję międzynarodową. Jej odzwierciedleniem jest moje uczestnictwo w komitetach naukowych największych cyklicznych międzynarodowych konferencji poświęconych elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej oraz w radach wydawniczych szeregu czasopism naukowych. Podstawowym moim osiągnięciem jest opracowanie podstaw teoretycznych oraz wprowadzenie do praktyki pomiarowej Dynamicznej Elektrochemicznej Spektroskopii Impedancyjnej (DEIS). Ta nowa, oryginalna metoda pomiarowa stwarza nowe, unikalne możliwości badawcze, łamiąc podstawowe ograniczenie klasycznej spektroskopii impedancyjnej EIS jakim jest stacjonarność badanego układu. Metoda DEIS umożliwiła rozszerzenie spektrum zastosowań spektroskopii impedancyjnej na nowe, niestacjonarne obszary badawcze elektrochemii i korozji. Idea i opis teoretyczny techniki DEIS został opublikowany w czasopismach o najwyższym statusie naukowym . Metoda DEIS z powodzeniem została zaimplementowana do badań korozji wżerowej, korozji międzykrystalicznej, odporności mechanicznej warstw pasywnych, impedancyjnego mapowania powierzchni i lokalnych pomiarów nanoimpedancyjnych. Metoda DEIS jest skutecznym narzędziem w badaniach badania ogniw elektrochemicznych
i ogniw paliwowych.
Jestem autorem ponad 180 publikacji zamieszczonych w czasopismach skatalogowanych przez Instytut Informacji Naukowej (ISI Web of Science). Łączny współczynnik oddziaływań tych czasopism wynosi 440. Moje prace cytowane były ponad 1200 razy. Poza tymi publikacjami jestem autorem ponad 100 prac opublikowanych w czasopismach nieposiadających akredytacji ISI oraz 6 monografii naukowych.
Zawsze dbałem o rozwój utylitarnej strony badań naukowych. Moja działalność praktyczna ogniskuje się wokół antykorozyjnej ochrony powłokowej, ochrony elektrochemicznej i monitorowania i diagnostyki korozyjnej. Zrealizowałem ponad 300 poważnych prac badawczych dla różnych firm i koncernów, takich jak: LOTOS S.A., PKN Orlen Płock S.A., Rafineria Trzebinia S.A., Elektrownia Kozienice S.A., Elektrownia Bełchatów S.A., Elektrownia Rybnik S.A, Stocznia CRIST Gdynia S.A, Stocznia Remontowa S.A., NAFTOPORT, PERN „Przyjaźń S.A.”, PBG S.A., Kompania Budowlana, Kompania Piwowarska (Browary Tychy, Poznań, Białystok), Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągowo Kanalizacyjne w Warszawie, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągowo Kanalizacyjne w Krakowie, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodno-Kanalizacyjne w Elblągu, SAUR Neptun Gdańsk, Gdańska Infrastruktura Wodociagowo Kanalizacyjna i wiele innych. Szereg prac badawczych wykonałem dla kontrahentów zagranicznych takich jak Alcan Ltd., (Kanda), Keramchemie GmbH (Niemcy), czy MetroPro (Irlandia).
Do moich głównych osiągnięć praktycznych należy ochrona przed korozją instalacji odsiarczania spalin oraz opracowanie i wdrożenie do praktyki metody szybkiej oceny stanu wykładzin polimerowych. Innym oryginalnym osiągnięciem było opracowanie metody oceny wpływu prądów błądzących na infrastrukturę podziemną oraz ochrona katodowa platform wiertniczych. W obszarze monitorowania i diagnostyki korozyjnej głównym osiągnięciem było opracowanie i wdrożenie bezobsługowego systemu monitorowania korozji instalacji wody w Gdańsku. Aktualnie prowadzę pracę nad systemami monitorowania kolumn destylacji atmosferycznej w rafineriach PKN Orlen w Płocku, Trzebinia S.A., i LOTOS Gdańsk. Duża część wyników badawczych ze zrealizowanych prac technologicznych została opublikowana w najpoważniejszych czasopismach korozyjnych. Prace badawcze były wysoko ocenione przez Zleceniodawców.
Utworzona przeze mnie w roku 1996 Katedra Elektrochemii, Korozji i Inżynierii Materiałowej jest afiliowanym członkiem Europejskiej Federacji Korozyjnej i jest obecnie jedną z największych i najbardziej znaczących korozyjnych jednostek naukowo-dydaktycznych, nie tylko w Europie. Byłem promotorem w 17 zakończonych przewodach doktorskich, a czterech moich wychowanków uzyskało stopień doktora habilitowanego.
Z mojej inicjatywy powstał w Politechnice Gdańskiej międzywydziałowy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”. Zainicjowałem i utworzyłem kierunek studiów „Konserwacja i Degradacja Materiałów”. Kieruję studiami podyplomowymi „Technologie Zabezpieczeń Przeciwkorozyjnych". Uruchomiłem kursy specjalistyczne „Inspektor powłok antykorozyjnych” i „Inspektor ochrony katodowej”. Kursy te zostały utworzone na wniosek Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju). Kursy uzyskały akredytacje Det Norskie Veritas i Polskiego Rejestru Statków. Wydawane certyfikaty inspektorskie honorowane są na całym świecie.
Przez dwie kadencje pełniłem funkcje prezesa Polskiego Stowarzyszenia Korozyjnego. Reprezentowałem Polskę w Światowej Radzie Korozji i w Europejskiej Federacji Korozyjnej. Byłem i jestem angażowany do pracy w różnych zespołach Komitetu Badań Naukowych, Ministerstwa Nauki I Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Narodowego Centrum Nauki i Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych. Pełniłem funkcje kierownika panelu recenzentów N204 Chemia, przewodniczącego Zespołu Specjalistycznego Nauk Ścisłych i Technicznych ds. grantów naukowych, przewodniczącego Zespołu Ewaluacji Jednostek Naukowych SI-1CT i SI-2CT (Nauki Ścisłe i Inżynierskie).
Moją działalność badawczą cechuje zrównoważony rozwój badań podstawowych i badań technologicznych. Oba obszary badawcze reprezentowane przeze mnie przenikają się wzajemnie i sprzęgają zwrotnie. Dlatego, poza efektami publikacyjnymi legitymuję się także wymiernymi efektami praktycznymi związanymi z rozwiązywaniem ważkich problemów technicznych.
W ramach prac badawczych rozwijam problematykę nieliniowych pomiarów impedancyjnych i pomiarów impedancyjnych w warunkach niestacjonarnych. W tym obszarze badawczym posiadam wysoką ugruntowaną pozycję międzynarodową. Jej odzwierciedleniem jest moje uczestnictwo w komitetach naukowych największych cyklicznych międzynarodowych konferencji poświęconych elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej oraz w radach wydawniczych szeregu czasopism naukowych. Podstawowym moim osiągnięciem jest opracowanie podstaw teoretycznych oraz wprowadzenie do praktyki pomiarowej Dynamicznej Elektrochemicznej Spektroskopii Impedancyjnej (DEIS). Ta nowa, oryginalna metoda pomiarowa stwarza nowe, unikalne możliwości badawcze, łamiąc podstawowe ograniczenie klasycznej spektroskopii impedancyjnej EIS jakim jest stacjonarność badanego układu. Metoda DEIS umożliwiła rozszerzenie spektrum zastosowań spektroskopii impedancyjnej na nowe, niestacjonarne obszary badawcze elektrochemii i korozji. Idea i opis teoretyczny techniki DEIS został opublikowany w czasopismach o najwyższym statusie naukowym . Metoda DEIS z powodzeniem została zaimplementowana do badań korozji wżerowej, korozji międzykrystalicznej, odporności mechanicznej warstw pasywnych, impedancyjnego mapowania powierzchni i lokalnych pomiarów nanoimpedancyjnych. Metoda DEIS jest skutecznym narzędziem w badaniach badania ogniw elektrochemicznych
i ogniw paliwowych.
Jestem autorem ponad 180 publikacji zamieszczonych w czasopismach skatalogowanych przez Instytut Informacji Naukowej (ISI Web of Science). Łączny współczynnik oddziaływań tych czasopism wynosi 440. Moje prace cytowane były ponad 1200 razy. Poza tymi publikacjami jestem autorem ponad 100 prac opublikowanych w czasopismach nieposiadających akredytacji ISI oraz 6 monografii naukowych.
Zawsze dbałem o rozwój utylitarnej strony badań naukowych. Moja działalność praktyczna ogniskuje się wokół antykorozyjnej ochrony powłokowej, ochrony elektrochemicznej i monitorowania i diagnostyki korozyjnej. Zrealizowałem ponad 300 poważnych prac badawczych dla różnych firm i koncernów, takich jak: LOTOS S.A., PKN Orlen Płock S.A., Rafineria Trzebinia S.A., Elektrownia Kozienice S.A., Elektrownia Bełchatów S.A., Elektrownia Rybnik S.A, Stocznia CRIST Gdynia S.A, Stocznia Remontowa S.A., NAFTOPORT, PERN „Przyjaźń S.A.”, PBG S.A., Kompania Budowlana, Kompania Piwowarska (Browary Tychy, Poznań, Białystok), Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągowo Kanalizacyjne w Warszawie, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągowo Kanalizacyjne w Krakowie, Miejskie Przedsiębiorstwo Wodno-Kanalizacyjne w Elblągu, SAUR Neptun Gdańsk, Gdańska Infrastruktura Wodociagowo Kanalizacyjna i wiele innych. Szereg prac badawczych wykonałem dla kontrahentów zagranicznych takich jak Alcan Ltd., (Kanda), Keramchemie GmbH (Niemcy), czy MetroPro (Irlandia).
Do moich głównych osiągnięć praktycznych należy ochrona przed korozją instalacji odsiarczania spalin oraz opracowanie i wdrożenie do praktyki metody szybkiej oceny stanu wykładzin polimerowych. Innym oryginalnym osiągnięciem było opracowanie metody oceny wpływu prądów błądzących na infrastrukturę podziemną oraz ochrona katodowa platform wiertniczych. W obszarze monitorowania i diagnostyki korozyjnej głównym osiągnięciem było opracowanie i wdrożenie bezobsługowego systemu monitorowania korozji instalacji wody w Gdańsku. Aktualnie prowadzę pracę nad systemami monitorowania kolumn destylacji atmosferycznej w rafineriach PKN Orlen w Płocku, Trzebinia S.A., i LOTOS Gdańsk. Duża część wyników badawczych ze zrealizowanych prac technologicznych została opublikowana w najpoważniejszych czasopismach korozyjnych. Prace badawcze były wysoko ocenione przez Zleceniodawców.
Utworzona przeze mnie w roku 1996 Katedra Elektrochemii, Korozji i Inżynierii Materiałowej jest afiliowanym członkiem Europejskiej Federacji Korozyjnej i jest obecnie jedną z największych i najbardziej znaczących korozyjnych jednostek naukowo-dydaktycznych, nie tylko w Europie. Byłem promotorem w 17 zakończonych przewodach doktorskich, a czterech moich wychowanków uzyskało stopień doktora habilitowanego.
Z mojej inicjatywy powstał w Politechnice Gdańskiej międzywydziałowy kierunek studiów „Inżynieria Materiałowa”. Zainicjowałem i utworzyłem kierunek studiów „Konserwacja i Degradacja Materiałów”. Kieruję studiami podyplomowymi „Technologie Zabezpieczeń Przeciwkorozyjnych". Uruchomiłem kursy specjalistyczne „Inspektor powłok antykorozyjnych” i „Inspektor ochrony katodowej”. Kursy te zostały utworzone na wniosek Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie: Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju). Kursy uzyskały akredytacje Det Norskie Veritas i Polskiego Rejestru Statków. Wydawane certyfikaty inspektorskie honorowane są na całym świecie.
Przez dwie kadencje pełniłem funkcje prezesa Polskiego Stowarzyszenia Korozyjnego. Reprezentowałem Polskę w Światowej Radzie Korozji i w Europejskiej Federacji Korozyjnej. Byłem i jestem angażowany do pracy w różnych zespołach Komitetu Badań Naukowych, Ministerstwa Nauki I Szkolnictwa Wyższego, Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Narodowego Centrum Nauki i Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych. Pełniłem funkcje kierownika panelu recenzentów N204 Chemia, przewodniczącego Zespołu Specjalistycznego Nauk Ścisłych i Technicznych ds. grantów naukowych, przewodniczącego Zespołu Ewaluacji Jednostek Naukowych SI-1CT i SI-2CT (Nauki Ścisłe i Inżynierskie).
Moją działalność badawczą cechuje zrównoważony rozwój badań podstawowych i badań technologicznych. Oba obszary badawcze reprezentowane przeze mnie przenikają się wzajemnie i sprzęgają zwrotnie. Dlatego, poza efektami publikacyjnymi legitymuję się także wymiernymi efektami praktycznymi związanymi z rozwiązywaniem ważkich problemów technicznych.
